De kennis over de interactie tussen geneesmiddel en verpakkingsmateriaal is de afgelopen decennia een stormachtig ontwikkeld. Eiwitten kunnen beschadigen door schuring tegen de wand van injectienaalden, chemische stoffen uit het verpakkingsmateriaal kunnen oplossen in het geneesmiddel en worden dan geïnjecteerd, chemische stoffen uit het geneesmiddel kunnen het verpakkingsmateriaal aantasten. Nieuwe, zeer geavanceerde, analysemethoden maken het mogelijk detailkennis te verwerven over deze interacties en deze kennis is cruciaal voor de werking, opslag en dus ook de goedkeuring van het geneesmiddel. Wijzigingen in verpakkingsmaterialen, vaak ingegeven vanuit marketing of duurzaamheid, kunnen serieuze gevolgen hebben voor de werking van geneesmiddelen. Na een korte inleiding in de problematiek, de huidige analysemethodes en hun toepassingen volgt een workshop waarin deelnemers zelf een klinische toediening opzetten en beoordelen op nut en noodzaak van aanvullend onderzoek.